Jak powinno wyglądać wezwanie do zapłaty zgodnie z polskim prawem przewozowym?

Poniższy wpis stanowi nijako kontynuację wcześniejszego mojego artykułu dotyczącego reklamacji w polskim prawie przewozowym. O ile reklamacja jest instytucją prawną związaną z dochodzeniem roszczeń na podstawie ustawy Prawo przewozowe (lub przepisów wydanych w wykonaniu tejże ustawy) przez podmiot uprawniony wobec przewoźnika, o tyle wezwanie do zapłaty służyć będzie dochodzeniu analogicznych roszczeń przez przewoźnika… Zapraszam do zapoznania się z tekstem!

Regulacja.

Przedmiotem niniejszego wpisu będą przepisy ustawy Prawo przewozowe (ustawa z dnia 15 listopada 1984 roku, aktualny tekst do znalezienia pod następującym linkiem: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19840530272), a przede wszystkim – rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa W sprawie ustalania stanu przesyłek oraz postępowania reklamacyjnego (rozporządzenie z dnia 24 lutego 2006 roku, aktualny tekst rozporządzenia do znalezienia tutaj: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20060380266). Precyzyjnie, przede wszystkim – przepisy art. 75 ust 1 i 2 oraz art. 79 ustawy, a także – przepisy § 7, 9 oraz 10 rozporządzenia.

Co to jest wezwanie do zapłaty i dlaczego jest tak ważne?

Wezwanie do zapłaty jest wysoce sformalizowanym pismem (podobnie zresztą jak reklamacja), pochodzącym od przewoźnika a skierowanym do podmiotu zobowiązanego, w którym przewoźnik zgłasza swoje roszczenia na podstawie ustawy Prawo przewozowe lub przepisów wydanych w wykonaniu tejże ustawy. Wezwanie do zapłaty jest ważne ponieważ jakiekolwiek dochodzenie roszczeń w postępowaniu sądowym na podstawie ww. ustawy lub przepisów wydanych w jej wykonaniu przysługuje przewoźnikowi tylko po bezskutecznym wezwaniu zobowiązanego do zapłaty. Pozew złożony do sądu bez wcześniejszego bezskutecznego wezwania do zapłaty zostanie przez sąd odrzucony.

Kiedy wezwanie do zapłaty jest bezskuteczne?

Wezwanie do zapłaty uważa się za bezskuteczne, jeżeli dłużnik nie zapłacił dochodzonych należności w terminie trzech miesięcy od dnia doręczenia wezwania do zapłaty lub przed upływem tego terminu udzielił odpowiedzi na wezwanie do zapłaty (zarówno odpowiedzi pozytywnej, uznającej żądanie, jak i odmownej).

Jak powinno wyglądać wezwanie do zapłaty?

Wezwanie do zapłaty wystawiane jest przez przewoźnika albo osobę przez niego upoważnioną wraz z kopią stanowiącą protokół, w obecności podróżnego, który odmówił natychmiastowego uregulowania przewoźnikowi należności z tytułu realizowanej umowy przewozu. W treści wezwania do zapłaty z tytułu przewozu osób winny znaleźć się następujące dane: imię i nazwisko (nazwa), adres zamieszkania (siedziba) oraz numer telefonu przewoźnika; seria i numer wezwania; imię, nazwisko oraz adres podróżnego; rodzaj, seria i numer dokumentu tożsamości podróżnego; data, relacja przejazdu (numer pociągu, numer linii, numer kursu); miejsce ujawnienia braku dokumentu przewozu lub zatrzymania środka transportowego bez uzasadnionej przyczyny; tytuł i wysokość roszczenia przewoźnika (z wyszczególnieniem opłaty za przejazd i opłaty dodatkowej, której wysokość określają przepisy szczególne); nazwa banku i numer konta, na które należy wpłacić należność; termin uregulowania należności; pouczenie o możliwości złożenia reklamacji, ze wskazaniem adresu jednostki, w której można ją złożyć; ewentualne uwagi podróżnego; numer identyfikacyjny sporządzającego wezwanie do zapłaty. Do wezwania do zapłaty należy dołączyć formularz przekazu na wpłatę. W przypadku odmowy przyjęcia wezwania do zapłaty w protokole, w miejscu przeznaczonym na podpis podróżnego, zamieszcza się adnotację „odmowa przyjęcia”.

Natomiast wezwanie do zapłaty z tytułu przewozu przesyłek powinno w swojej treści zawierać: imię i nazwisko (nazwę) i adres zamieszkania (siedzibę) oraz numer telefonu przewoźnika; serię i numer wezwania; imię i nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) podmiotu, do którego kierowane jest wezwanie; tytuły roszczenia z uzasadnieniem; kwoty roszczenia – oddzielnie dla każdego tytułu roszczenia oraz łączną kwotę należności; termin uregulowania należności; nazwę banku i numer konta, na które należy wpłacić należność; pouczenie o możliwości złożenia reklamacji, ze wskazaniem adresu jednostki, w której można ją złożyć. Wezwanie do zapłaty powinno być podpisane przez przewoźnika.

Reklamacja.

Podmiot do którego skierowane jest wezwanie do zapłaty oczywiście może nie zgadzać się z jego treścią. W tym przypadku, o ile może udowodnić, że posiadał ważny dokument przewozu lub dokument poświadczający jego uprawnienie do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego, może on złożyć do przewoźnika reklamację (proszę zwrócić uwagę na obowiązek pouczenia w wezwaniu do zapłaty!). Jest to drugi rodzaj reklamacji, o którym wspominałem we wpisie: http://adwokatmarczak.pl/artykuly/reklamacja-w-polskim-prawie-przewozowym/. Reklamację składa się w formie pisemnej, nie później niż w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania wezwania do zapłaty. Reklamację złożoną po terminie bądź też reklamację, której braków, mimo wezwania ze strony przewoźnika, nie uzupełniono – pozostawia się bez rozpoznania.

W literaturze prawniczej podnosi się, iż przepisy rozporządzenia, regulujące ten rodzaj reklamacji, wykraczają poza zakres delegacji ustawowej przepisu art. 79 ustawy Prawo przewozowe – wobec czego nie powinny być stosowane.

Przedawnienie roszczeń.

Bieg przedawnienia roszczeń podlega zawieszeniu na okres od dnia wezwania do zapłaty do dnia udzielenia odpowiedzi na wezwanie do zapłaty i zwrócenia załączonych dokumentów, najwyżej jednak na okres przewidziany do załatwienia wezwania do zapłaty.

Stan prawny na dzień: 15 marca 2017 roku.

Autor: adwokat Maciej Marczak, Kancelaria Adwokacka w Łodzi i Zduńskiej Woli.

Zachęcam do odwiedzenia i polubienia strony Kancelarii na Fb: http://www.facebook.com/adwokatmarczak

Autor nie bierze odpowiedzialności za skutki zastosowania w praktyce informacji wynikających z powyższego artykułu. Autor wskazuje, iż zasadnym jest skonsultowanie się z prawnikiem – adwokatem bądź radcą prawnym przed podjęciem jakichkolwiek działań prawnych. Powyższy artykuł stanowi jedynie zarys bardzo szerokiej i złożonej kwestii prawnej. Prawa autorskie zastrzeżone.